En dan ga ik eindelijk aan de slag. Een blog schrijven over duurzaamheid. Ik moet eerlijk bekennen dat het me veel moeite kostte om met schrijven te beginnen. Het was zo’n mooie dag vandaag. Ik heb vanmiddag een heel eind met onze hond gewandeld door het Binnenveld in Wageningen. De lucht was strak blauw, het gras knalgroen en het rook heerlijk. En deze keer hoefde ik maar één keer opzij te springen voor een auto, dat viel weer mee. Het gebeurt vaak dat ik in het Binnenveld wandel en dat ik zo ongeveer om de drie minuten aan de kant moet voor een auto die voorbij komt scheuren. Scheuren ja, want een beetje rekening houden met je medemens is voor sommige mensen die haast hebben best moeilijk!
Nu vraag je je misschien af wat dit verhaal met duurzaamheid en in het bijzonder met sociale duurzaamheid te maken heeft. Stiekem best veel! (vind ik dan …)

Als je op internet zoekt naar een definitie van sociale duurzaamheid komt er van alles bovendrijven. Een paar voorbeelden:

“Duurzame gemeenschappen zijn plaatsen waar mensen willen wonen en werken, nu en in de toekomst. Ze voldoen aan uiteenlopende behoeften van bestaande en toekomstige bewoners, houden rekening met het leefmilieu en dragen bij aan een hoge kwaliteit van leven. Ze zijn veilig en sluiten niemand uit, zijn het product van een goede planning, zijn goed gebouwd, worden goed bestuurd, en bieden iedereen gelijke kansen en een goede dienstverlening.”

en

“In het dagelijks spraakgebruik wordt duurzaamheid vaak verward met milieubescherming. Duurzaamheid is echter veel meer dan alleen goed te zijn voor de natuur. Men zou duurzaamheid eerder kunnen opvatten als een bepaalde levenshouding: bewust leven, zuinig omgaan met natuurlijke hulpbronnen, en door een bewuste, sobere en eenvoudige levensstijl voordeel behalen voor je eigen leven en daardoor ook de aarde minder belasten. — Met betrekking tot sociale duurzaamheid geldt, in ieder geval uit een oogpunt van minimale bestaansrechten, dat alle wereldburgers in staat moeten zijn om in hun basisbehoeften te voorzien.”

Volgens deze bronnen heeft sociale duurzaamheid dus vooral te maken met hoe mensen samenleven, met hoe we onze samenleving inrichten. Zelf had ik een andere associatie. Als ik aan sociale duurzaamheid denk, denk ik eerder aan relaties met of tussen mensen, aan hoe je met elkaar omgaat, aan hoe je op een goede manier met elkaar omgaat. En met goed bedoel ik dan, zo met elkaar omgaan dat je er beide voordeel uithaalt of in ieder geval voldoening uit haalt en dat de relatie lang mee gaat. Ik denk dat als de relatie tussen mensen goed is de samenleving op zich ook goed is. Als je goed voor de ander zorgt, zorg je uiteindelijk ook goed voor jezelf en kunnen jij en de mensen met wie je samen leeft groeien. Als iedereen constant ruzie maakt, als je elkaar bedonderd en geen rekening met elkaar houdt zal een samenleving niet goed functioneren en dus, denk ik, niet duurzaam zijn. Dit geldt ook in werksituaties. Er wordt niet voor niks zoveel geïnvesteerd in teambuilding. Rekening houden met elkaar en ´voor elkaar zorgen´ zijn ook op het werk belangrijk. Dan houdt iedereen zin in werk.
Die automobilisten die in het binnenveld geen rekening houden met de fietsers en wandelaars verstoren wat mij betreft de goede, duurzame, relatie die er in een samenleving tussen mensen zou moeten zijn.

Ik ben erg nieuwsgierig hoe jij hier over denkt! Dinsdag 10 oktober aanstaande is het de dag van de duurzaamheid. Ik verzorg dan samen met Jettie van den Houdt een filosofische wandeling over sociale duurzaamheid. Hier kun je samen met andere in gesprek gaan over wat sociale duurzaamheid voor jou betekent. Je ben van harte welkom om mee te wandelen!

Opgeven kan via dit mailadres: info@filosofischewandelingen.nl
Meer informatie vind je hier: http://www.filosofischewandelingen.nl/pariculieren
Meer over de dag van de duurzaamheid kun je hier vinden: http://www.dagvandeduurzaamheid.nl/